“Als je uitgenodigd wordt voor een feestelijke maaltijd, ga dan niet op de beste plaats zitten.
Want er kan een gast komen die belangrijker is dan jij.
Als jij dan op de belangrijkste plaats zit, komt de man die het feest geeft naar jou toe.
En hij zal zeggen: ‘Je moet opstaan voor mijn andere gast!’
Dan moet jij op de slechtste plaats gaan zitten, en lacht iedereen je uit.
Als je uitgenodigd wordt, kun je beter op de slechtste plaats gaan zitten.
Want dan komt de man die het feest geeft naar jou toe met de woorden: ‘Beste vriend, kom hier op een betere plaats zitten!’
Dan zullen alle andere gasten zien hoe jij gewaardeerd wordt.
Want God zal iedereen die zichzelf geweldig vindt, onbelangrijk maken.
En juist mensen die zichzelf niets waard vinden, die zal God belangrijk maken.”
Lukas 14:8-11
Vandaag een iets langer stukje.
Van de Heer Jezus zelf.
Vraagje: hoe zou jij dat aanpakken in deze situatie?
Pik je zo snel mogelijk de mooiste plek in?
Of laat je de anderen voorgaan?
Dezelfde vraag komt op tig momenten terug.
Een schaal met verschillende gebakjes op een verjaardag…
Feestje: een volle tree Schultenbräu, en nog twee Heineken…
In de trein/bus: één zitplaats, twintig die ‘m willen…
Veel mensen denken: tja, da’s een kwestie van karakter.
De één is bijdehand en grijpt de kans, zo gauw hij ‘m ziet.
En nummer twee denkt eerder: “Nou ja, laat maar…”
Zo ben je, of zo ben je niet!
Oké, oké, da’s voor de helft waar.
Soms hebben we voor goeie dingen onze aanleg mee.
Sommigen zijn muzikaal geboren, anderen niet.
Alfa’s hebben iets met letters, beta’s iets met cijfers.
Je hebt ook Maria’s en Martha’s 😉
Enzovoort.
Maarrr: da’s toch echt maximaal de helft van het verhaal.
“Ik ben nu eenmaal zo (brutaal, driftig, egoïstisch, …)” is geen excuus om dat te blijven!
In elk geval niet in Gods ogen…
Jezus zegt:
Het echte geluk is voor mensen die vriendelijk (zachtmoedig) zijn.
Want aan hen zal God de aarde geven.
Matteüs 5:5.
En dat Hij dat zegt, is niet echt iets nieuws in de Bijbel.
Van Genesis tot Openbaring zie je dat God dat zegt, en ook zo doet.
De ‘kleinen’ maakt Hij groot.
En de ‘groten’ laat God een toontje lager zingen.
Misschien ben je wel niet zo bescheiden of zachtmoedig aangelegd.
Of heb je het idee, dat je op die manier niks bereikt in je leven.
Dat wordt ook vaak gezegd in deze tijd:
“Als jij niet voor jezelf zorgt, doet niemand dat”, enzo.
Klinkt logisch.
Als je van God niks wil weten, tenminste…
Het punt is alleen: niet mensen, maar Hij bepaalt jouw en onze toekomst!
Geloof dat, en zachtmoedigheid en vriendelijkheid klinken opeens veel beter…
Het zal je de wereld opleveren straks!
Enne, voor dit leven?
Nou, vraag jezelf eens: wat voor mens heb ik liever als vriend (of buurman)?
De ego, de patser, de betweter, de Joop of Truus die altijd z’n oordeel klaar heeft?
Of degene met -onder welk uiterlijk ook- het warme hart, de stille kracht, de mens die nooit voordringt?
Ik weet ‘t wel ?
God ook.
?