We vallen even midden in een Bijbelverhaal:
… Op een dag kreeg de rijke man bezoek.
Hij wilde een maaltijd klaarmaken voor zijn gast.
Maar hij wilde niet één van zijn eigen dieren slachten.
Daarom pakte hij het lammetje van de arme man, en maakte daar een maaltijd van voor zijn gast.’
David werd kwaad op de rijke man, en zei tegen Natan:
‘Zo zeker als de Heer leeft: de man die dat gedaan heeft, moet gedood worden!
En hij moet de arme man vier keer zo veel geld betalen als het lammetje gekost heeft.
Want hij pakte dat lammetje af zonder medelijden te hebben met de arme man.’
Toen zei Natan: ‘U bent net als die rijke man!’
II Samuël 12
Dit gaat natuurlijk over David die met de vrouw van de buurman naar bed is geweest.
En voor het gemak heeft hij de buurman zelf maar laten vermoorden…
Later vertelt David dat hij zich daar in die tijd niet echt lekker bij voelde (lees Psalm 32 maar).
Hij lag er wakker van, voelde zich schuldig en was chagrijnig.
Maar: hij deed er verder niks aan!
En dan komt Natan met dat fake news over die rijke kerel en dat schaap…
En David ontploft!
“Weg met die man! Hak z’n kop eraf!”
“Uhmm… Koning, U bent die man…”
Oeps…
***
Snap je waarom David zo reageert?
Niet ‘zachtmoedig’, maar hardvochtig: als een tiran, als een dictator!
Ik denk dat jullie slim genoeg zijn om ’t door te hebben.
En dat jullie ook jezelf wel genoeg kennen om dit te herkennen…
Toch?
David heeft last van een slecht geweten.
Stiekem is hij gewoon bang voor de gevolgen…
En omdat-ie daar niks mee doet, reageert hij dat af op een ander.
Met agressie en overdreven gedoe: ‘kijk mij eens een goeie koning zijn!’
Ik herken dat wel…
Je bent boos op jezelf, of van binnen ergens bang voor…
Je doet er niks mee, en de eerste die maar verkeerd naar je kijkt, is de … pineut!
“Ja, maar ik deed niks…”
“Hoezo niks, jij… [vul maar in]”
Zo beginnen heel veel ruzies.
Niet omdat er echt iets is gebeurd, maar: omdat jij -zeg maar- niet lekker in je vel zat.
Dat kun je dus voorkomen.
Door iets te doen met de oorzaak van de onrust bij jou vanbinnen.
David heeft ’t door hier – eindelijk?
Hij gaat op de knieën en smeekt God om vergeving…
En dan -duurt wel ff, maar toch- vindt hij weer rust.
En kan hij weer de koning (mens) zijn, die hij moest zijn: rechtvaardig en zachtmoedig.
De clou: wat je ook dwars zit, waar je je ook voor doodschaamt, wat het ook is dat je wakker laat liggen – neem het mee naar God!
Probeer niet stoer te zijn…
Denk niet dat het alles zelf kunt of moet oplossen…
Zoek God, klop bij Hem aan…
En, zei Jezus zelf, je zult Hem vinden!
Vergeving, hoop, nieuwe moed, troost, liefde – jij en ik, we hebben dat allemaal nodig.
Van andere mensen, zeker.
Maar om te beginnen van God.
Ga naar Hem toe met lege handen (zonder trots en zonder eisen) – en Hij laat je niet met lege handen staan.
Nooit.
Laten we daarom vol vertrouwen leven als volk van God.
En als het nodig is, helpt Jezus ons.
Want hij is onze hogepriester.
Hij heeft medelijden met ons, en hij is goed voor ons.
Hebreeën 4:16