De mensen verzetten zich tegen de waarheid over God. Terwijl ze echt wel kunnen weten wie God is. God heeft zich namelijk aan alle mensen bekendgemaakt. Want ook al kun je God niet zien, je kunt wel zien wat hij gedaan heeft. God heeft de wereld gemaakt. Zo kan iedereen die verstand heeft, Gods eeuwige macht zien, en begrijpen dat hij God is. Daarom hebben mensen die God niet eren, geen enkel excuus!
De mensen kenden God dus wel, maar ze wilden hem niet danken en eren. Nee, daar vonden ze zichzelf te goed voor. Ze dachten dat ze heel wijs waren, maar ze raakten hun verstand juist kwijt. Ze konden niet meer helder denken. En het werd duidelijk dat ze niets waard waren.
Ze gingen beelden vereren van sterfelijke mensen en van allerlei dieren en vogels. Maar ze hadden geen eerbied voor de heilige God, die eeuwig bestaat.
Heftig, vind je ook niet? Het zijn woorden van Paulus, te vinden in zijn brief aan de Romeinen (1:18-23).
Wij zijn geneigd te denken dat wie nog nooit de Bijbel heeft kunnen lezen of nog nooit een zendeling heeft gehoord, er echt niets aan kan doen dat hij niet in de echte God gelooft.
Het ontbreekt zo iemand aan kennis, vinden wij, en daardoor is hij of zij verontschuldigd.
In de Bijbel vinden we een ander antwoord: zulke mensen zijn schuldig want ze verdringen wat ze van God hadden kunnen weten. Zij doen wat ieder mens geneigd is te doen.
Ik weet nog dat ik tijdens mijn studie een boek over zending las dat voor een belangrijk deel gewijd was aan deze stelling.
Ik vond het fascinerend! Het kwam bij mij over als een zinnig antwoord op de vraag waarom er in de wereld zoveel onkunde is over God. En waarom je zoveel gefantaseerde goden tegenkomt.
Van wat God over zichzelf laat zien zijn dus die afgoden gemaakt. De verhalen over die goden herinneren in de verte aan de waarheid.
Dat is wat naar voren komt in dit gedeelte uit Romeinen.
Ik bleef wel zitten met de vraag of God die mensen dan ook mag veroordelen. Dat vind ik nog altijd wel een punt.
En ik ben niet de enige, merk ik. Op catechisatie komt van tijd tot tijd de vraag voorbij of mensen die nog nooit van God hebben gehoord toch verloren gaan.
Wie er verloren gaan, dat weet ik niet, zeg ik dan.
En hoe God precies oordeelt, dat weet ik ook niet. Hij waarschuwt ons om te geloven in Hem.
En Hij heeft het recht heeft om mensen verantwoordelijk te stellen voor hun ongeloof en verkeerde ideeën over Hem.
Ik vertrouw erop dat Hij ook daarin eerlijk en goed is.
Laat me ook eens citeren uit de Dordtse Leerregels.
“…de mens kan door dit licht der natuur beslist niet tot heilbrengende kennis van God komen en zich tot Hem bekeren; hij kan immers niet eens in het dagelijkse leven dit licht op de juiste manier gebruiken. Sterker nog, hij vertroebelt het –wat dit licht ook wezen mag- op allerlei manieren en hij houdt het in ongerechtigheid ten onder. Daarom wordt hem elke verontschuldiging ontnomen.”
(Dordtse Leerregels, hoofdstuk 3/4, art. 4)
Zeg maar: de mens heeft zichzelf een blinddoek om gebonden –zijn zondige aard- en is daarom niet in staat God te herkennen.
Daarom is het zo donker in de wereld.
En daarom is het licht van God zo belangrijk!