Weer een nieuwe projectweek.
Deze week heeft als subthema ‘belong’ (behoren tot).
In dit geval: we behoren tot de gemeente.
Mooi gezegd: wij allemaal behoren tot de gemeente.
Bij de doelstellingen voor deze week lees ik onder andere: dat we allemaal ervaren dat we bij de gemeente horen.
Daar zat ik even over te denken.
Ik weet dat wij als mensen van deze tijd het erg belangrijk vinden om ergens bij te horen.
Trouwens, dat vonden mensen vroeger vast ook fijn.
Het bijzondere van onze tijd is wel dat wij het ook graag ervaren dat we ergens bij horen.
Als die ervaring ontbreekt, dan zegt het ons niet zoveel als men beweert dat wij erbij horen.
Concreet: In de kerk horen we mooie dingen over saamhorigheid. Allemaal leden van één lichaam zijn.
Kerk is gemeenschap der heiligen is.
Enzovoort.
Dat zal bij ons binnenkomen als wij ons in die gemeenschap opgenomen voelen.
Als we het idee hebben niet gezien te worden, of zelfs afgewezen, zullen mooie woorden ons misschien vooral een nog beroerder gevoel geven!
Laat mij nu toch eens de andere kant extra naar voren halen: Jij behoort tot de gemeente omdat je tot de gemeente behoort!
God zegt dat jij erbij hoort.
Van Hem mag jij daar je plekje innemen.
Mag jij jouw inbreng hebben.
Mag jij zijn wie je bent in die kring.
Of anderen op jou zitten te wachten, of ze jou het gevoel geven dat je erbij hoort, is niet beslissend.
Het valt me altijd weer op dat in de brieven aan de gemeenten in het Nieuwe Testament een bepaald patroon te ontdekken is.
Als er een gemeentelijk probleem aan de orde komt, gaan de schrijvers terug naar Gods bedoeling.
En van daaruit wordt de oplossing gezocht.
Een voorbeeld: de avondmaalviering in Korinte was een puinhoop.
Dan gaat Paulus weer eens benadrukken wat het avondmaal is.
En daarmee wijst hij de weg waarlangs het probleem kan worden opgelost.
De les: je moet als er een probleem is, terug naar God bedoeling!
Ik hoop dat al onze gemeenteleden ervaren dat ze bij de gemeente horen.
Ik hoop nog meer dat ze gelovig beseffen dat ze wat God betreft bij de gemeente horen.
Ik kan het niet laten om dat bekende stukje uit 1 Korintiërs 12 op te nemen. Ik ben zo vrij om er hier en daar een opmerking tussen ( ) bij te zetten.
Pas het vooral toe op jezelf en je omgeving!
Immers, een lichaam bestaat niet uit één deel, maar uit vele.
Als de voet zou zeggen: ‘Ik ben geen hand, dus ik hoor niet bij het lichaam,’ hoort hij er dan werkelijk niet bij?
(Geldt ook als een ander die hand niet belangrijk vindt!)
En als het oor zou zeggen: ‘Ik ben geen oog, dus ik hoor niet bij het lichaam,’ hoort het er dan werkelijk niet bij? …
God heeft nu eenmaal alle lichaamsdelen hun eigen plaats gegeven, precies zoals hij dat wilde.
(Zo, da’s nog eens een uitgangspunt; begin met dat te geloven!)
1 Korintiërs 12:14-18