Daarom moeten jullie je uiterste best doen om je geloof te laten groeien.
Je geloof zal groeien als je volmaakt wordt.
Je wordt volmaakt als je meer begrijpt van het geloof.
Je begrijpt meer van het geloof als je geduldig bent.
Je wordt geduldig als je volhoudt in moeilijkheden.
Je kunt volhouden in moeilijkheden als je God eert.
Je eert God als je van elkaar houdt als broers en zussen.
En je kunt pas van elkaar houden als je van alle mensen houdt.
II Petrus 1:6-7
Best een pittig stukje dit.
Je kunt er wel een boek over schrijven.
Maar da’s de bedoeling niet hier ?
Ik pik er twee woorden uit: geduld en volhouden.
Twee dingen die je absoluut nodig hebt om van geloof in God uit te komen bij liefde voor mensen.
En omgekeerd: om van dat liefhebben van je naasten weer terug te vallen op je vertrouwen in God…
Zoals ik ’t nu opschrijf is het een wisselwerking.
Met opzet.
Als ik niet regelmatig stilsta bij Gods goedheid en liefde, houdt m’n geduld met en liefde voor anderen gauw op!
Dat wil zeggen: als ’t ff tegenzit.
Met mijn humeur, of met het gedrag van m’n medemensen…
Dan kan ’t zomaar donker worden in m’n hoofd.
En ga ik ‘zwart kijken’ ?
Als ’t licht van binnen weg is, zie ik ’t buiten niet meer – zoiets…
Wat ik dan doe?
Terug naar God – zo snel als ik kan!
Een gebed gaat sneller dan het licht…
Mezelf dwingen (denk aan gister!) te bedenken dat Jezus net zo veel houdt van die medemens als van mij…
Desnoods even me weer die asshole uit Matteüs 18 voor de geest halen.
Je weet wel: die ene slaaf die begint te zeuren over een tientje, terwijl z’n baas hem net een ton heeft kwijtgescholden…
Dat dus.
Dat leert me ‘geduld’.
En ‘volhouden’.
Zoals Bauke leerde fietsen met die eeuwige tegenwind tussen Stad en hier.
* * *
Ik weet wel: geduld is zooo 1950.
In 2017 is ’t eerder: “Ga er nu voor! Je leeft maar één keer! YOLO enzo…”
Mwah – ik ben zo vrij dat dikke BS te vinden!
Op die manier leer je niet fietsen.
Of voetballen.
Of een echt vak ?
Nou dan!
Zo bekeken is dat lastige stukje van Petrus best wel praktisch.
Gods liefde hebben we allemaal knalhard nodig.
Al was ’t maar om oprecht van mensen te kunnen houden.
Als dat niet makkelijk gaat, moeten we terug naar God.
En als ‘t (soms onverwacht) wel een mooi moment of een onvergetelijke dag oplevert – dan wil je terug naar God: “Dank U!”
Heen en weer.
Heen en weer.
Volhouden.
Dat is de weg omhoog.
De weg van en naar Jezus.
En: naar een fantastische nieuwe wereld!
Het oog is de lamp van het lichaam.
Als je oog helder is, is je hele lichaam verlicht.
Maar als het troebel is, verkeert je lichaam in duisternis.
Let dus op of het licht dat in je is, niet verduisterd is.
Als je hele lichaam verlicht is, zonder dat ook maar een deel in duisternis verkeert, dan is het zo licht als wanneer een lamp je met zijn stralen verlicht.
Lukas 11:34-36