Stel: je hebt iets op je geweten.
Niemand –bijna niemand- weet ervan: het is onzichtbaar in het donker…
Je weet wel dat ’t niet oké is.
Natuurlijk.
Maaaar…
Ja toch?
Zo gaat dat.
Als je een domme of slechte streek uithaalt, weet je ’t meestal wel.
Toch zoek je excuses – een smoes.
En als je die maar vaak genoeg herhaalt tegen jezelf, ga je ’t ook nog serieus geloven!
* * *
Alleen van binnen knaagt er iets.
Je geweten?
Medelijden met diegene die er misschien toch wel last van had?
Schuldgevoel?
Dat kan twee kanten opgaan.
De ene: je onderdrukt al die stemmetjes van binnen.
Hard werken.
Agressie.
Alcohol, wiet – verzin maar iets.
Helpt dat allemaal?
Nou ja, in zoverre dat het soms even rustig is in je hoofd.
Of zo onrustig dat je er niks meer van maken kunt…
Als je jezelf nog niet herkend hebt, kun je in de Bijbel wel een paar voorbeelden vinden.
Kijk maar naar David en Saulus/Paulus.
Wat voor excuus David bedacht had weer ik niet.
Die man van buurvrouw B. was een buitenlander – misschien dat dat hielp…
En Saulus – die had de beste smoes van alle: een vrome.
Hij dacht en riep dat-ie ’t allemaal voor God deed.
En verwoestte het ene leven na het andere…
* * *
In beide gevallen zie je dat ’t God is die door onze zelfrechtvaardiging heen breekt.
Moet breken.
Want als we onszelf één keer hebben vastgeparkeerd in het donker, dan hebben we echt een ander nodig om het licht aan te doen.
En die ander – dat kan God zelf zijn.
Of misschien ligt ’t ook wel op jouw weg: het licht aandoen in het donker van een ander…
Een paar woorden (zie gisteren) kunnen al genoeg zijn soms!
Da’s één.
Er is ook een ‘twee’ dus.
Dat je je ogen niet dicht doet, als het licht opeens aangaat.
David had ook die irritante profeet de mond kunnen snoeren.
En bij Saulus zie je dat wel ff tijd kost: weer leren zien in het licht (Handelingen 9).
Maar toch: dankzij Gods hulp lukt ’t ze allebei.
Eerst niet echt prettig: je eigen leven in het felle licht van God – au!!
En dan merken dat in dat licht (van liefde, genade, vergeving) al die donkere plekken oplossen…
YESS!
Jawel: er blijven littekens en pijnlijke randjes en gevoelige plekken.
Bij David, bij Saulus, bij mij, bij jou.
Maar je merkt het wel: Gods liefde geneest.
En Gods Geest maakt beter.
Licht-therapie …