Als klein kind mocht ik zo af en toe de camera van m’n vader gebruiken.
Geweldig vond ik dat!

Toen ik 15 was kocht ik van m’n eerstverdiende geld een spiegelreflexcamera.
Een Zenit.
Van het afdrukken alleen al kreeg je spierballen ?

Sindsdien is m’n camera nooit meer ver van me vandaag geweest.

Wie me op Facebook volgt, haalt misschien z’n schouders wel eens op vanwege alle bloemetjes en beestjes die je weer langs ziet komen.
Vandaag alweer één!

Toch: ik blijf het leuk vinden.
Die camera helpt me om te doen wat ik zelf vaak vergeet: goed kijken.
Kijken naar het licht.
Kijken hoe mooi kleuren zijn: in het morgenlicht, avondlicht, herfstlicht…
Het knallen van het geelgroen van de herfst en het felle roze van het koninginnenkruid.

Kijken ook naar de kleine details.
Dat streepje blauw in het oranje van die atalanta.
De zebra-tekening van z’n voelsprieten.

Zonder camera was ik er aan voorbijgelopen.
Nu sta ik stil en geniet…

* * *

En: ik plaats die plaatjes in de stille hoop dat er iemand mee geniet.
Of: een keer denkt: “Wat grappig als je goed kijkt! Toch ook eens doen…”

Da’s ook het aardige van foto’s (of filmpjes).
Dat je een ander kunt laten meekijken naar iets dat ze zelf niet hebben gezien.
Of hebben kunnen zien.
Who am I talking to?
Dat weten jullie allang ?

Zie ook dit plaatje.
Een dia van opa, die boven water kwam toen ik door de honderden plaatjes van hem grasduinde…
Jawel: dat ben ik…
In m’n geheugen nauwelijks herinneringen van die leeftijd – alleen maar een enkel vaag beeld.

En nu zie ik toch mezelf onbezorgd staan grijnzen meer dan een halve eeuw (oeff…) terug!

De moraal van dit verhaal?
Nou, niet dat vroeger alles beter was – da’s meestal een beetje domme gedachte.
Ook niet om jullie allemaal tot enthousiaste hobby-fotografen te bekeren – hoewel er slechtere hobby’s zijn.

Nee, wat ik bedoel te zeggen, ligt in de lijn van m’n stukje van gisteren: als je in je leven je best doet om goed om je heen te kijken, is dat goed voor je humeur, je geloof en je conditie.
’t Helpt je te ont-stressen, als je -zoals deze week een paar jongens op cat- de dominee even negeert en rustig een plaatje schiet van een fantastische zonsondergang 😀

’t Leert je dat je niet alleen bent op de wereld.
’t Helpt je van gouden momenten kleine monumenten te maken voor later.
’t Laat je beseffen dat er meer is -veel mooiers ook- dan de kopzorgen waar je wakker van ligt.

En: dat er Iemand is die al dat kleine en grote in de hand houdt…

Kijk eens naar de bloemen.
Ze werken niet en ze maken geen ​kleren.
Toch zijn ze prachtig.
Ja, zelfs nog mooier dan ​koning ​Salomo​ in zijn mooiste ​kleren.
Het gras dat vandaag op het veld staat, wordt morgen gebruikt om een vuur te maken.
En toch versiert God het gras met prachtige bloemen.
Dan zal God zeker voor jullie zorgen!
Waarom vertrouwen jullie dan niet op hem?
Lukas 12:27-28

 

Voor hetzelfde geld ben je op dit moment helemaal niet vrolijk, natuurlijk…
Als dat zo is, zou ’t dan helpen, als iemand je zei: “Kom op, wees ff blij!” ?
Hmm, weenie…

Lees even mee, als je wilt.
Wat is het licht van de zon heerlijk. Wat is het leven goed!
Als je lang leeft, geniet dan van elke dag.
Bedenk dat er nog veel donkere dagen zullen komen.
En dat alles wat nog komt, snel voorbijgaat.
Geniet van het leven zolang je nog jong bent!
Wees gelukkig in je jeugd. Doe wat je hart je zegt.
Kijk goed om je heen.
En bedenk daarbij dat God je leven zal beoordelen.
Houd verdriet en zorgen ver bij je vandaan, want je jeugd is snel voorbij.
Prediker 11:7-10

Apart stukje!
Als je niet beter wist, zou je kunnen denken dat het teksten zijn van Loesje, of Visje.
Toch staat het echt in de Bijbel.
In een boek dat gaat over ‘wijsheid’: de kunst om te leven.
En dit stuk is -kan niet missen- bedoeld voor jonge mensen.
Geschreven door een oude man.

Blijkbaar weet-ie (nog!) dat genieten niet vanzelf gaat.
Ook niet als je jong bent.
Dat denken ouders en ouderen wel eens: dat jonge mensen zich geen zorgen maken en leven alsof alles vanzelf goed gaat en komt…
Nou, deze ouwe herinnert zich blijkbaar z’n jeugd – en dat-ie maar al te vaak wakker lag, zich zorgen maakte, soms wanhopig was!
Niet dat-ie dat liet merken, natuurlijk – stel je voor…

En nu kijkt-ie terug, naar z’n jonge zelf.
En naar de jongste generatie op dat moment.
En wat is z’n boodschap voor die ‘jeugd van tegenwoordig’?
Geniet!
Zie en voel hoe lekker de zon schijnt!
Zorgen maken – dat doe je later maar, als je groot bent!
Don’t worry, be happy?

* * *

Kun je dat: op commando stoppen met je zorgen maken?
Denk ’t niet.
Ik niet – en al helemaal niet toen ik jong was…

Maar -da’s de clou- je kunt ’t wel leren.
Even proberen stil te staan.
Waar gaat je hart naar uit?
Waar worden je ogen blij van?
Denk daar even aan en hol niet snel door.

Het bed waarin je lekker slaapt…
De vrienden bij wie je je thuis voelt…
De liefde van je leven die je hart op hol brengt…
De bel van het laatste uur voor het weekend…
De lol die je samen hebt op een training…
De vakantie over zoveel weken en zoveel dagen…
Je kunt ervoor kiezen daarvan bewust te genieten – en de mooie momenten vast te zetten in je geheugen.
(En dan bedoel ik eerst dat in je hoofd, hoewel dat van je telefoon wel helpen kan, natuurlijk ?)
Ook goed: bedenk dat je al dat moois krijgt van je Vader in de hemel.

Ja, ik weet dat jullie ’t stikdruk hebben!
En dat we in een maatschappij leven waarin jongeren heel veel moeten.
Dat spijt me ook.
Maar daar kan ik -helaas- weinig aan doen.

Wel geef ik graag dit dwarse advies door van die ouwe opa van lang geleden.
De ouders van toen zullen ‘m wel ff scheef hebben aangekeken, gok ik.
Die zagen liever dat je je hart en je ogen nog een tijdje op slot hield.

Opa zegt: “Kijk en geniet – nu kan ’t nog!”

De ‘Zoon van’ zegt:
“Houd je bezig met Gods nieuwe wereld en doe wat God van je vraagt.
Dan zal God je al die andere dingen ook geven.
Maak je geen zorgen over morgen.
Bewaar die zorgen maar voor morgen.
Je hebt het al moeilijk genoeg met vandaag.”
Matteüs 6:33,34

Die opa en die Zoon – klinkt alsof ze ons wel aardig kennen…

 

 

De Heer is je wachter,
de HEER is de schaduw
aan je rechterhand:
overdag kan de zon je niet steken,
bij nacht de maan je niet schaden.
Psalm 121:5,6

Vandaag begin ik met een Bijbeltekst.
Niet uit de BGT deze keer, maar uit de NBV.
Op zich is de Bijbel in Gewone Taal wel duidelijk:
Er overkomt je geen kwaad,
niet overdag en niet in de nacht.
Maar -zoals wel eens vaker- je mist dan wel wat…
Hier: dat het om een concreet ‘kwaad’ gaat.
Namelijk: gevaarlijk zonlicht en maanlicht…

Misschien een beetje raar voor Nederlanders.
Wij kunnen ja niet genoeg van de zon krijgen!
Was het maar het hele jaar zomer…

Een beetje Israëliet (of Antilliaan) denkt daar iets anders over.
Zeker, zon(licht) prima, als er maar ook schaduw is!
Want teveel zon is gevaarlijk – voor je hoofd en voor je huid…
Anders gezegd: de zonnegod aanbidden, kan lelijk uitpakken!
En de maan?
Da’s de godin van de nacht en die kan rare streken uithalen met je hoofd en je ogen…
In de nacht zien dingen er altijd anders uit dan in dat ze zijn!
(Oké, beetje bijgeloof natuurlijk – maar wel met een flinke scheut waarheid ??)

Als we (ik toch) hardop aan het nadenken zijn over ‘licht en donker’, zit hier nog wel een les in, lijkt me.
Deze: niet alle licht is goed licht.
De zon en de maan (grote goden in zo’n beetje alle culturen) – hun licht kan gevaarlijk en verraderlijk zijn.
Dan beter in de ‘schaduw’ van God: veilig.

Beetje veel beeldspraak, besef ik.
Misschien helpt ’t als ik zeg dat achter die beeldspraak een tik zit van mensen van alle tijden: dat we (op zich goede!) dingen goddelijke macht geven.
Macht, liefde en seks, gezondheid, geluk, natuur, welvaart, (ont)spanning: voordat je ’t weet schrijf je ’t met een hoofdletter en zijn ’t je goden geworden…
Goden die een vals licht laten schijnen: dat je verblindt, verbrandt of gek maakt…
Dan beter in de ‘schaduw’ van God: veilig.

* * *

Mag ik nog één dingetje kwijt?
Je bent dominee of niet, tenslotte 😉

Hoezo (alleen) aan je rechterhand?
Dat beeld snap je als je denkt aan een gewapende man (die met deze hele club meereist door de bergen naar en van Jeruzalem).
Met z’n linkerarm (statistisch gesproken ?) draagt-ie z’n schild.
Rechts houdt-ie vrij voor z’n zwaard.
Maar… daardoor ben je wel kwetsbaar bij een snelle aanval van de rechterkant.
Nou, daar is God dus: die beschermt je zwakke kant(en).

Ik vind dat eigenlijk een gave gedachte.
Best wel…

Kortom: je kunt een hoop doen om jezelf te beschermen en wapenen tegen kwaad en vals licht.
Sterker: je bent een dwaas als je dat niet doet!
Maar zonder God redt je ’t nooit.
Zijn licht, zijn schaduw, zijn bescherming: zoek dat, en je vindt ‘t!

Veel kinderen zijn bang in het donker.
Veel grote mensen ook.

Ik ga slapen en doe het licht uit.
Alles stil…
Nee, toch niet!
Ik hoor iets kraken in de kast…
Iets schuift en hijgt onder m’n bed…
??
??

AAAAGGGH?
Licht aan!
Niks.
Niet in de kast, niet onder m’n bed.
Maar toch…

***

Afgelopen week merkte ik dat de meeste jongeren exact weten wat ‘It’ is.
Yep, de nieuwe film -oké, remake van de ouwe- van Stephen King.
De één wil ‘m het liefst morgen zien, de ander nooit van z’n leven.

Zelf weten, wat mij betreft.
Als je ècht lef hebt, moet je het boek lezen ?
Bijna 1000 bladzijden.
Belangrijker: nog enger dan de film.

Eén citaat uit het Wikipedia item over ‘Het’:
De angst van zijn menselijke slachtoffers is voor Het vergelijkbaar met slagroom op een taart: het maakt het veel smakelijker.
Het kan verschillende gedaanten aannemen, maar kiest meestal de gedaante die de grootste angst van zijn slachtoffer belichaamt.

Ik heb het boek twee keer gelezen en zeg ’t nog iets sterker: als niemand meer bang voor ‘Het’ zou zijn, zou ‘Het’ van honger en ellende doodgaan!

Dat zie je trouwens vaak bij die types: de sadistische pestkop, de psychopaat zonder geweten, de stiekeme roddelklep, de chronische leugenaar… – zonder publiek zijn ze nergens!

De truc: weet dat monsters zelf bang zijn.
Bang (en allergisch) voor liefde, voor waarheid, voor eerlijkheid, voor humor dus ook.
Kijk naar een speech van Adolf Hitler, en de angst voor z’n waanzinnige slechtheid kruipt onder je huid.
Kijk naar de parodie van Charlie Chaplin, en je ziet hem voor wat-ie is: een gestoorde kleuter in een uniform…

Engerds uit het donker haten het licht.
Ze hebben geen verdediging tegen het licht van liefde, geloof en hoop.
Daarom kon Jezus de duivel aan.
Daarom kon zelfs de donkere dood Jezus niet vasthouden.
Het licht, dat Hij is, overwon dood en duivel.

Bang in het donker?
Zoek het licht.
Vooral van binnen!
Jezus’ licht.
Dan kun je echt shinen ?

Vroeger hoorden jullie bij het donker, maar nu horen jullie bij het licht van de Heer.
Leef als kinderen van dat licht.
Want alleen in dat licht kunnen goedheid, eerlijkheid en trouw groeien.
(Efeziërs 5:8,9)

Best kans dat je gister bij het lezen van m’n stukkie je wenkbrauw even optrok…
Zie het licht van Jezus en alles wórdt lichter…
Dick Lucado ?

Dat was in elk geval wat ik dacht, toen ik het weer las.
Ja ja, mooi hoor!
Maar hoe dan?
Als je niet lekker in je vel zit, of je shit voelt om een stomme streek – ff stukkie Bijbel, ff bidden, en klaar?!

Nou…
Soms wel.
Is mijn ervaring.
Al m’n leven lang, eigenlijk.

Soms…
Maar waar zit dan het verschil tussen soms wel en soms niet?
Ah, da’s een lastige!

Ik heb geen 100% truc, maar heb wel gemerkt dat een paar dingen serieus verschil maken.

Geduld
Ik vergeet in de gauwigheid (!) wel ‘es dat God God is.
Dan ga ik  op zijn stoel zitten en bedenk hoe Hij de dingen voor mij kan regelen.
Moet regelen…
Zoals ik dat vroeger deed bij m’n ouders: zij niet snappen natuurlijk, ik chagrijnig…
Misschien ken je dat?
Dan beter toch je voor de geest halen wie God ook alweer is: Vader, Schepper, Almachtige.
Heer van gisteren, vandaag en morgen.
Neem van mij (en van Jakob, Genesis 32) aan: dat is een leerproces.
Als je maar wilt blijven leren…

Verwachting
Stel je voor: God had je alles gegeven waar je ooit om hebt gevraagd…
Was je leven beter geweest dan het nu is?
De Romeinen zeiden: “Als de goden je willen straffen, geven ze je alles wat je vraagt”.
En daar hadden die rare jongens best een punt ?
Serieus bidden (niet tot Sinterklaas, maar tot God) helpt me namelijk om -simpel gezegd- mijn verlanglijstje op orde te krijgen.
Is wat ik vraag wel echt goed voor mij?
Hebben anderen daar ook wat aan?
Word ik er een beter Christen/mens van?
Komt Gods toekomst daardoor dichterbij?
Oops, ff nadenken…
Exact!

Tijd en/of aandacht
Bidden is geen hocus-pocus.
Geen moeilijke woorden nodig of geheimzinnige gebaren.
Je kunt met God praten zoals met iedereen voor wie je een beetje respect hebt.
Namelijk -ik zei het al- met tijd en/of aandacht.
Ik denk dat het laatste het belangrijkst is.
Aandacht, focus – dat je laat merken: “U bent belangrijk voor mij”.
Al is dat maar met een gebed (een vraag, een bedankje, een noodkreet) van 3 seconden…
Dat betekent voor God net zoveel als een appje van drie woorden van jouw beste vriend(in)!
??

Is tijd dan niet belangrijk?
Jawel.
Zoals in elke relatie, moet je af en toe even tijd nemen & maken voor de ander.
Dat hoeft niet eens te betekenen dat je dan veel (meer) zegt.
Gewoon iets langer dan die 3 seconden samen met God zijn…
Zing zachtjes een lied of lees een psalm bijvoorbeeld.
Geloof me: het went…
En je maakt Hem daarboven er super blij mee!

Hoe ik dat zo zo zeker weet?
Van de Zoon van de Baas.
Luister maar:

Als je gaat bidden, ga dan je huis in en doe de deur dicht.
Dan kun je in het geheim tot je Vader bidden.
Je Vader ziet wat er in het geheim gebeurt.
En hij zal je belonen.
Als je bidt, moet je niet steeds maar door blijven praten.
Dat doen de mensen die andere goden vereren.
Ze denken: Hoe meer ik praat, hoe beter mijn god luistert!
Dat moeten jullie dus niet doen.
Want je Vader weet allang wat je nodig hebt.
(Matteüs 6:6-8)

Alleen al die laatste regel…
Van iemand die ’t weten kan, hè?!
Dat maakt in elk geval m’n hart een stukkie lichter❣️

Het volk dat nu in het donker leeft,
zal een stralend licht zien.
Een helder licht zal schijnen
in het land waar het nu nog donker is.
(Jesaja 9:1)

Stel je voor: je leeft in Noord-Korea.

Je weet wel: dat land waar de baas als speelgoed dure auto’s en kernbommen heeft…
Dat land, waar 99% van de mensen straatarm is.
Honger en armoede overal.
Jaar in, jaar uit.
Al 10, 20, 50 jaar.
Hopeloos…

Ja toch?
Niemand die er iets aan kan, wil of durft te doen.
Ja, Trump roept dat-ie misschien wel dat hele land platbombardeert – nou, fijn!
Dat is ‘een volk dat in donkerheid leeft’, lijkt me.
Duisternis en wanhoop zijn baas.

Stel je dan eens voor, dat op een dag dit in de krant staat:
PRESIDENT TREEDT AF!
GRENZEN OPEN!
VOLGENDE MAAND VRIJE VERKIEZINGEN!
VOEDSELHULP VOOR IEDEREEN ONDERWEG!

Dat is dan echt: licht in de duisternis!
Licht van:

hoop…
toekomst…
geluk…
vrijheid…

Kijk – en dat is precies wat God steeds weer aan mensen belooft.
Vergeving voor mensen die het hebben verknald.
Zie David.

Tweede en derde kansen voor haters en verraderlijke vrienden.
Zie Paulus en Petrus.

Het paradijs voor een veroordeelde moordenaar die iets in een half-dode Jezus ziet.
Zie Jezus’ buurman aan het kruis.

Een nieuwe wereld voor mensen die de oude naar de Filistijnen helpen.
Zie Adam, mij, jou…

***

Zeker, dit thema gaat erover dat wij het licht (moeten) zijn.
Alleen – dat wordt pas wat, als we eerst zelf het licht zien dat Jezus is!
Het licht dat alles wat donker en somber is, overwint.
Beter nog: … heeft overwonnen!

Johannes -als jonge kerel vriend van Jezus- wordt er op z’n ouwe dag nog blij van:

Al het leven komt van Hem.
Het leven dat Hij brengt, is het licht voor de mensen.
Hij is het licht dat schijnt in het donker.
En het licht heeft het gewonnen van het donker.
(Johannes 1:4,5)

Ik hoop dat jullie dat licht van Jezus ook zien.
Of gaan zien.
Dat alles wat donker is, licht wordt – lichter in elk geval.
Chill is dat?

Licht en donker.
Een tegenstelling die altijd tot de verbeelding spreekt.

Licht is goed, donker is slecht.
Licht maakt je blij, het donker maakt je bang.
Witte sneeuw maakt je vrolijk, donkere wolken somber.

In de klassieke (zwart-wit ?) cowboy-films zie je hetzelfde.
De goeien hebben witte hoeden, de slechten zwarte.

Eigenlijk is dat iets van alle tijden en culturen.

Afgelopen week probeerde ik op catechisatie met jongeren uit te vissen waarom dat eigenlijk zo is.

“Als je slechte dingen doet, wil je niet worden gezien, dus doe je ze ‘s nachts!”
“Als je geen licht hebt, kun je niet zien waar je loopt…”
“Enge monsters zitten altijd op donkere plekken – onder je bed en zo.”

Logisch…

En dan lees je je Bijbel en hoor je Jezus dit zeggen:
“Ik ben het licht voor de wereld.
Als je mij volgt, leef je niet meer in het donker.
Dan hoor je bij het licht dat leven geeft.”
(Johannes 8:12)

Oké, ik snap dan nog niet meteen precies wat dat betekent: ‘Jezus volgen’…
Maar wel dat het iets goeds is.
Dat je door Hem blij wordt.
En minder bang.
Dat je ook meer dingen gaat doen, die horen bij het licht en niet bij het donker.

Ja, zoiets moet ’t wel zijn.
Logisch…

En zo is ’t ook!

Jezus is licht.
En de tegenstelling van alles wat donker is.
Jezus maakt licht.
En jaagt de duisternis weg.

Da’s al fantastisch.

En het aardige is dat jij en ik, als we Jezus leren kennen, dat steeds meer gaan merken.
Dat we Hem zelfs een beetje kunnen nadoen.
Licht zijn, licht brengen voor de mensen om ons heen.

* * *

Genoeg om als kerk eens een paar weken bij stil te staan.
Toch?

Lights…, and action!

 

PS: O ja, misschien dacht je: “Waar heb ik die woorden ‘White hat, black hat’ toch eerder gehoord?”
Nou, tegenwoordig worden daar goeie of criminele hackers mee bedoeld. Logisch. Behalve dat ze geen cowboyhoed op hebben. Denk ik…