Vrienden, jullie laten je leiden door de heilige Geest.
Maar stel dat iemand van jullie toch iets verkeerds doet.
Dan moeten jullie hem op een vriendelijke (zachtmoedige) manier helpen om weer het goede te doen.
Pas ook op dat je zelf geen verkeerde keuzes maakt.
Help elkaar altijd.
Dan leef je volgens de wet van Christus.
En denk niet dat je zelf beter bent dan anderen.
Want dan bedrieg je jezelf.
Kijk juist kritisch naar de dingen die je doet.
Misschien kun je soms trots zijn op jezelf.
Laat dat dan niet aan anderen merken.
Want God zal je beoordelen op je daden.
(Galaten 6:1-5)
Zachtmoedig zijn…
Altijd helpen…
Kritisch zijn op jezelf…
Pfff – da’s zo’n beetje het tegenovergestelde van stoer.
Als je altijd zo doet, ben je een ‘watje’, een slappe sukkel.
En dan zeg ik ’t netjes – volgens mij weet je zelf nog wel een paar andere woorden ervoor…
Klopt wel, inderdaad.
Mensen, die serieus Christen willen zijn, raken hier wel eens van de war.
Die denken dan dat je er eigenlijk niks van mag zeggen, als iemand iets verkeerd doet.
Je doet zelf ook genoeg fout, ja…
En als jij dat niet denkt, zegt die ander dat wel!
Lastig.
Maar ik zou er niet over beginnen als ik je niet verder kon helpen – duh ?
Als Jezus of Paulus het over ‘zachtmoedig’ hebben, gebruiken ze een woord dat veel mensen (Romeinen!) niet positief vonden.
Dat waren rare jongens, zoals je weet.
En wilden het liefst ook stoer zijn: zelfbewust, trots, enz.
Een beetje net als veel mensen vandaag.
Gelukkig hebben we niet alleen veel van de Romeinen geërfd (goeie wetten!), maar ook van de Grieken.
Eén van hen, Aristoteles, had lang nagedacht over wat ‘goed’ is en ‘slecht’.
En hij gebruikt datzelfde woord (zachtmoedigheid) juist in een heel positieve zin.
Hij zegt: als iemand iets verkeerds doet, kun je verschrikkelijk boos worden.
In één woord: driftig.
Da’s niet goed.
Maar, zegt-ie: het tegenovergestelde ook niet.
Namelijk dat je er maar helemaal niks van zegt!
Da’s niet goed voor jou, en ook niet voor die ander…
De kunst is, volgens hem, om zonder pissig of arrogant te worden, wel aan te geven dat, en hoe, iemand jou kwetst of benadeelt.
Of, zichzelf in de nesten werkt.
Dat, zegt hij, noemen we ‘zachtmoedigheid’!
En al kende die man Jezus niet, volgens mij geeft hij heel precies wat Jezus bedoelde.
En wat Jezus zelf ook deed!
Als iets niet deugt, zeggen dus!
Kies je moment (liefst onder vier ogen, zegt Jezus).
Bewaar je kalmte (anders zeg je vaak domme dingen).
En noem de dingen bij de naam (niet ‘jij bent slecht’, maar: ‘wat je doet, kan niet’).
Dan doe je en jezelf een plezier en je naaste.
En: God!
Zachtmoedigheid is namelijk een bewijs dat Gods Geest in jou bezig is ?
