“Ik kan (of weet) het beter!”
Eerlijk gezegd: dat denk ik wel eens.
Als ik meedoe aan een PubQuiz ofzo ?
Of als ik Oranje zie voetballen.
Of me wezenloos erger aan een chauffeur op de weg.
Of… – nou ja, je snapt ‘m wel.
Want praktisch elk mens denkt regelmatig, dat-ie ’t beter weet of kan.
Zelfs als-ie de ballen verstand heeft van: voetballen, verkeer, trivia, of whatever.
Dat houdt ons niet tegen om -liefst luid en duidelijk- commentaar te leveren op onze omgeving.
Als jij zelf het slachtoffer van zo’n beterweter bent, is dat nogal vervelend.
Ja toch?
Dus, simpel: gewoon niet doen!
Mwah, zo simpel zitten wij helaas niet in elkaar?
Maar, dacht ik, misschien helpt de volgende gedachte.
(Niet van mezelf, maar ik kon niet meer bedenken van wie wel.)
Deze:
“Wat je vandaag ook doet…
Morgen, over een jaar, of tien jaar, kijk je terug en denk je: dat had anders gemoeten of beter gekund!”
Geloof me: dat is zo.
(En als je denkt dat dat voor jou niet geldt, solliciteer je beter naar een baantje bij Trump…)
Ik heb ’t in ieder geval met elke blog, elke catechisatieles en elke preek – om maar een paar dingen te noemen.
De vraag is: is dat erg?
Zou je kunnen denken.
Maar: nee!
Want:
- Als ik iets serieus verkeerd heb gedaan, mag ik vergeving vragen en opnieuw beginnen.
- Als ik m’n best heb gedaan, is ’t goed (genoeg).
- Het beste wat ik daarna kan doen met m’n zonden en fouten, is: ervan leren!
En wat kan ik dan leren?
Nou – concrete dingen weet je zelf het beste, als je eerlijk bent en je leven in Gods licht durft te bekijken…
Maar in het algemeen sws twee hele belangrijke:
- Als ik zelf niet perfect ben, moet ik dat ook niet van anderen verwachten. Misschien kan ik hem/haar wel helpen het beter te doen. Maar vast niet door vanaf de zijlijn te zeuren…
- Omgekeerd: als ik geheid zeker achteraf ga weten, dat ik het beter had kunnen weten of doen, dan maakt me dat nu al meer bescheiden.
Of, met dat mooie woord: zachtmoedig.
Ik, jij, hij, zij: wij zijn het tegenovergestelde van volmaakt.
De kunst is: om daar niet van te schrikken of arrogant mee om te gaan.
En die kunst leer je best van Jezus: van z’n woorden en z’n daden.
Hij kan en weet het beter dan wij allemaal.
Hij was en is de beste stuurman.
Maar hij bleef niet aan de kant staan.
Hij stapte bij ons aan boord…
En hij zei:
Kom dan bij mij.
Ik zal je rust geven.
Doe wat ik je zeg, en leer van mij.
Je moet vriendelijk zijn, net als ik, en jezelf niet het belangrijkste vinden.
Dan zul je werkelijk rust vinden.
Wat ik van je vraag, is eenvoudig.
Wat ik van je eis, is niet zwaar.
Matteüs 11:28-30